وضعیت زن در قرآن و تورات کاملاً متفاوت است.

در اسلام، وضعیت زن نسبت به وضعیت قبلی او در فرهنگ عرب بسیار تغییر می کند. قبل از آن، در این فرهنگ، گاهی اوقات دختران تازه متولد شده در تپه های شنی دفن می شدند، به ویژه در سالهای کمبود، به دلیل نگرانی از اینکه ممکن است موجب بی آبرویی پدر و مردانگی او شوند. با این حال، علیرغم این پیشرفت ها، زن در اسلام کاملا برابر با مرد در نظر گرفته نمی شود. در برخی موارد، او را مصنوعی و سرنوشت ساز می دانند و به او اجازه شهادت در برخی امور داده نمی شود. حتی برخی گروه های سنتی افراطی اقلیت (که خدا آنها را ببخشد) ادعا می کنند که زن روح ندارد، اعتقادی که به نظرات شوراهای اولیه مسیحی شباهت دارد.

هیچ ابهامی در این واقعیت وجود ندارد که قرآن برتری مرد یا به عبارت دیگر، فرودستی زن را به عنوان موهبتی از جانب خدا به مرد اعلام می کند، که مستقیماً با آداب و رسوم عرب پیش از اسلام مرتبط است. قرآن می گوید:

"الرجال قوامون علی النساء" (سوره 2: 228)؛ "الرجال قوامون علی النساء بما فضل الله بعضهم علی بعض" (سوره 4:34)؛ "نساؤکم حرث لکم فأتوا حرثکم أنی شئتم" (سوره 2:223)؛ "جعل لکم من أنفسکم أزواجا" (سوره 16:72)؛ "فانکحوا ما طاب لکم من النساء مثنی و ثلاث و رباع" (سوره 4:3).

درست است که قرآن در برخی از قسمت ها (سوره 33:35) خطاب به زنان صحبت می کند و آنها را به طور صریح ذکر می کند، اما این امر جدید نیست، زیرا پیش از این خداوند در برخی آیات تورات به صراحت با زنان قوم بنی اسرائیل سخن گفته است.

در طول تاریخ اسرائیل، تورات بارها نقش مهم زنان را به دلیل ایمان و پایداری آنها که باعث شد تورات از بین نرود و پیشرفت کند، بیان می کند. در یهودیت، زن از مرد برتر در نظر گرفته می شود. هر ادعای خلاف این نادرست است. از جمله نقل قول های مرتبط می توان موارد زیر را ذکر کرد:

"النساء لهن موعد أفضل من الرجال"؛ "المرأة لدیها قدر إضافی من الفهم (بینا) مقارنة بالرجل"؛ "نبوة الأمهات أعلی من نبوة الآباء"؛ "إن کانت زوجتک أقصر قامة منک، فانحن واستشرها"؛ "للنساء روح مضیئة"؛ "المرأة الصالحة هی أفضل رفیق للزوج وأولاده"؛ "کل امرأة تمتلک حکمة فیما یتعلق بمهمتها".

والعدید من التصریحات الأخری المنتشرة في جمیع أنحاء التوراة الشفویة.

یتم وصف خلق الإنسان، رجلاً کان أم امرأة، في التوراة بشکل تام للمساواة: 

זָכָ֥ר וּנְקֵבָ֖ה בְּרָאָ֑ם וַיְבָ֣רֶךְ אֹתָ֗ם וַיִּקְרָ֤א אֶת־שְׁמָם֙ אָדָ֔ם בְּי֖וֹם הִבָּֽרְאָֽם׃

 ذَكَرًا وَأُنْثَى خَلَقَهُمَا وَبَارَكَ فِيهِمَا وَدَعَا اسْمَهُمَا آدَمَ فِي يَوْمِ خَلْقِهِمَا

"آن‏ها را مذكر و مؤنث آفرید. بركتشان كرد. نام آن‏ها را در روز آفرینششان، آدم نهاد."

(التکوین/ براشیت 5:2).

وبالإضافة إلی ذلک، لإزالة أي شک، ینص التلمود البابلي ماسیخت بابا کاما 15 أ:

"השוה הכתוב בפסוק זה אשה לאיש לכל דינין (של ממונות) שבתורה שהם המפורשים באותה פרשה".

"در این آیه، کتاب مقدس زن را با مرد در همه احکام (مالی) تورات که در همان بخش تصریح شده است، برابر قرار داده است."